Η Τοπική Διεύθυνση ΕΦΚΑ Β’ Δυτικής Αττικής με έδρα τα Άνω Λιόσια αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα υποστελέχωσης, που έχουν ως αποτέλεσμα την αδυναμία παροχής ολοκληρωμένων υπηρεσιών στους ασφαλισμένους. Το ζήτημα αυτό δεν είναι καινούργιο, αλλά αντί να βελτιώνεται, φαίνεται να παραμένει άλυτο, χωρίς καμία ουσιαστική προσπάθεια ενίσχυσης της δομής με το απαραίτητο ιατρικό και διοικητικό προσωπικό.
Λίγες ειδικότητες, μεγάλες ανάγκες
Οι ειδικότητες που καλύπτει η συγκεκριμένη δομή είναι ελάχιστες. Αυτή τη στιγμή, οι μόνοι διαθέσιμοι γιατροί είναι ένας καρδιολόγος και ένας ορθοπεδικός, ενώ πρόσφατα προστέθηκε και ένας παθολόγος-οικογενειακός γιατρός. Ωστόσο, η προσθήκη αυτή δεν φαίνεται να έχει λύσει τα προβλήματα, καθώς οι ασφαλισμένοι εξακολουθούν να βρίσκονται σε αδιέξοδο λόγω της έλλειψης άλλων βασικών ειδικοτήτων, όπως πνευμονολόγοι, ουρολόγοι, γυναικολόγοι, οφθαλμίατροι, δερματολόγοι, γενικοί ιατροί και παιδίατροι.
Η έλλειψη αυτών των ειδικοτήτων αναγκάζει τους κατοίκους να απευθύνονται σε ιδιώτες γιατρούς, επιβαρύνοντάς τους οικονομικά, καθώς πληρώνουν επισκέψεις που σε άλλη περίπτωση θα μπορούσαν να καλύπτονται από τον δημόσιο τομέα.
Ένα άδειο κτίριο χωρίς ουσιαστική λειτουργία
Το κτίριο της Τοπικής Διεύθυνσης παραμένει ουσιαστικά άδειο, παρά το γεγονός ότι υποτίθεται πως θα έπρεπε να παρέχει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο υπηρεσιών υγείας στους κατοίκους της περιοχής. Η έλλειψη προσωπικού και ιατρικών ειδικοτήτων το καθιστά πρακτικά ανενεργό, με αποτέλεσμα οι ασφαλισμένοι να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν όπως θα έπρεπε.
Η απουσία πρωτοβουλίας από τη Δημοτική Αρχή και οι σοβαρές υποψίες υπέρ των ιδιωτών
Ενώ η κατάσταση αυτή επιβαρύνει τους πολίτες, δεν φαίνεται να υπάρχει καμία πρωτοβουλία από τη Δημοτική Αρχή για τη στελέχωση της Τοπικής Διεύθυνσης ΕΦΚΑ. Αντίθετα, παρατηρείται μια συνεχής αύξηση των ιδιωτών γιατρών στην περιοχή, γεγονός που εγείρει ερωτήματα για το αν υπάρχει πραγματική πολιτική βούληση να ενισχυθούν οι δημόσιες δομές υγείας.
Η πρόσφατη ένταξη παθολόγου-οικογενειακού γιατρού στη δομή όχι μόνο δεν βελτίωσε ουσιαστικά την κατάσταση, αλλά φαίνεται να μην είναι καλοδεχούμενος, γεγονός που δημιουργεί επιπλέον ερωτήματα. Η στάση αυτή ενισχύει τις υποψίες των κατοίκων ότι η υπολειτουργία της δημόσιας υγείας στην περιοχή εξυπηρετεί τελικά τους ιδιώτες γιατρούς.
Η απουσία ενεργειών από την τοπική αυτοδιοίκηση επιτείνει την ανασφάλεια των κατοίκων, που βλέπουν το δικαίωμά τους στη δημόσια υγεία να καταπατείται και να μετατρέπεται σε προνόμιο μόνο για όσους μπορούν να πληρώσουν ιδιωτικές υπηρεσίες.
Συμπέρασμα
Η κατάσταση στην Τοπική Διεύθυνση ΕΦΚΑ Άνω Λιοσίων αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της υποβάθμισης των δημόσιων δομών υγείας. Χωρίς επαρκές ιατρικό προσωπικό και χωρίς την ανάληψη πρωτοβουλιών από τις αρμόδιες αρχές, οι κάτοικοι της περιοχής είναι υποχρεωμένοι να αναζητούν λύσεις στον ιδιωτικό τομέα.
Είναι επιτακτική ανάγκη να γίνουν άμεσες ενέργειες για τη στελέχωση της δομής με όλες τις απαραίτητες ειδικότητες, ώστε να παρέχονται ποιοτικές και αξιόπιστες υπηρεσίες στους ασφαλισμένους, χωρίς επιπλέον οικονομική επιβάρυνση. Η δημόσια υγεία είναι δικαίωμα και όχι πολυτέλεια, και η επίλυση του ζητήματος δεν μπορεί να καθυστερεί άλλο.