Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι που αποτελούν το δημοτικό συμβούλιο μιας δημοτικής αρχής ή δήμου είναι πολιτικοί. Ο δημοτικός σύμβουλος είναι μέλος του δημοτικού συμβουλίου και επιλέγεται μέσω εκλογών από τους κατοίκους του δήμου.

Η πολιτική τους ταυτότητα είναι συνήθως συνδεδεμένη με μια συγκεκριμένη πολιτική παράταξη ή κόμμα, και υποστηρίζουν τις αρχές και τις πολιτικές θέσεις αυτής της παρατάξεως. Ωστόσο, οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν εκπροσωπούν τις εθνικές κυβερνήσεις, αλλά ασχολούνται με τις τοπικές και δημοτικές υποθέσεις.

Ο ρόλος των δημοτικών συμβούλων είναι να λαμβάνουν αποφάσεις για τα τοπικά θέματα, να εκπροσωπούν τα συμφέροντα των κατοίκων του δήμου και να συμβάλλουν στη λήψη αποφάσεων που αφορούν τον τοπικό προϋπολογισμό, την ανάπτυξη, τις υπηρεσίες, τις υποδομές και άλλες τοπικές υποθέσεις.

Διαβάζουμε για παραιτήσεις δημοτικών συμβούλων που μεταπηδούν από την μια παράταξη στην άλλη, που μέχρι πρόσφατα ήταν αντιπολιτευόμενη.

Ορισμένα συμπεράσματα που μπορεί να προκύψουν από τις κινήσεις αυτές είναι τα εξής:

1. Πολιτική Επιστράτευση: Η μετάβαση δημοτικών συμβούλων από μια παράταξη σε μια άλλη μπορεί να οφείλεται σε πολιτική επιστράτευση από την νέα παράταξη. Η προσφορά κάποιων οφελών, θέσεων, ή άλλων κινήτρων μπορεί να έχει πειστική ισχύ για τους δημοτικούς συμβούλους να αλλάξουν πλευρό.
2. Ανταγωνισμός και Αξιώσεις: Η ανταγωνιστική φύση της πολιτικής μπορεί να οδηγήσει σε περιπτώσεις που δημοτικοί σύμβουλοι προσπαθούν να αναζητήσουν ευκαιρίες για περισσότερη επιρροή ή εξουσία, αλλάζοντας παρατάξεις.
3. Προβλήματα εντός της Παλιάς Παράταξης: Η απόφαση να μεταπηδήσουν μπορεί να οφείλεται σε εσωτερικά προβλήματα ή διαμάχες μέσα στην αρχική τους παράταξη που οδηγούν τους συμβούλους να ψάξουν για νέες εναλλακτικές.
4. Αλλαγή Πολιτικής Κατεύθυνσης: Ενδέχεται να έχουν αλλάξει οι πολιτικές κατευθύνσεις των παρατάξεων και οι δημοτικοί σύμβουλοι να αισθάνονται πως πλέον συμφωνούν περισσότερο με τη νέα παράταξη.

Είναι αλήθεια πως ορισμένοι ενδέχεται να επιδιώκουν την εξυπηρέτηση των προσωπικών τους συμφερόντων περισσότερο από το γενικό συμφέρον του κοινού. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει τη χρήση της εξουσίας για προσωπικό όφελος, την απόκτηση πλεονεκτημάτων, την επιδίωξη χρηματοδότησης ή επιχορήγησης που εξυπηρετεί προσωπικά τους συμφέροντα, και άλλες πρακτικές που μπορούν να αποτελούν σύγκρουση συμφερόντων.

Ωστόσο, δεν πρέπει να γενικεύουμε και να υποθέτουμε πως όσοι συμμετέχουν στα κοινά λαμβάνουν αποφάσεις με βάση μόνο τα προσωπικά τους συμφέροντα. Υπάρχουν πολίτες που εισέρχονται στην πολιτική με στόχο να προωθήσουν το κοινό καλό και να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής των πολιτών.

Η δημοκρατία λειτουργεί καλύτερα όταν οι πολίτες είναι ενημερωμένοι και ενεργοί, παρακολουθούν τις πολιτικές εξελίξεις και απαιτούν υπευθυνότητα από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους τους. Η ενεργός συμμετοχή και ο έλεγχος της δράσης των πολιτικών είναι απαραίτητα για τη διασφάλιση της διαφάνειας και της ευθύνης στη διακυβέρνηση.

Δ.Φ.